De laatste decennia is de muur die de mens tussen zichzelf en de overige schepselen heeft opgetrokken meer en meer aan het verbrokkelen. Jozef Keulartz
Op 5 april 2019 heeft de Nationale Vergadering in Frankrijk een Verklaring van de Rechten van de Boom aangenomen waarvan artikel 3 luidt: “Een boom is een levend organisme waarvan de gemiddelde levensduur veel langer is dan die van een mens. Hij moet zijn hele leven gerespecteerd worden en heeft recht zich vrij te ontwikkelen en te reproduceren, vanaf zijn geboorte tot aan zijn natuurlijke dood, of het nu om een stadsboom, of een plattelandsboom gaat. Een boom moet beschouwd worden als een rechtssubject, ook wanneer het gaat om wetten inzake menselijk eigendom.” (in: Keulartz, Boommensen)
Dat is een monumentale verklaring die de morele cirkel enorm uitbreidt. Frankrijk heeft een beroemde traditie van emancipatoire verklaringen met als beroemdste de Déclaration des droits de l'homme et du citoyen uit 1789 die uiteindelijk, met 159 ertussen, heeft geleid tot de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens die in 1948 door de Verenigde Naties werd aangenomen. Zou het weer 159 jaar duren voordat de verklaring uit 2019 tot een universele verklaring leidt? Dan zitten we in het jaar 2178.
Lees de rest van dit artikel op Liberales.
